swoje sprawy, a jeśli ktoś wtyka nos w nie swoje sprawy, to musi się liczyć z tym, że mu go przytrzasną. - To nie przeze mnie płakała. Kobiety już takie są. Łatwo się wzruszają. - Popatrzył na siedzących przy stole synów. - O co chodzi? Zawsze się cieszycie, jak uda się wam wykurzyć jakąś opiekunkę. - Polubiliśmy ją - wymamrotał Mały Jack nie patrząc na ojca. - Tak, dawała nam ciasto do szkoły i czytała nam na dobranoc. I nawet zrobiła Małemu Jackowi żółwiowy tort na zbiórkę. - Dawid potarł nos, wiadomy znak, że łzy są blisko. - Ona chyba też nas lubi. - Oczywiście, że was lubi. Jakżeby nie. - Jack zwichrzył włosy Dawida. - Ale nie jest waszą opiekunką. Zaangażowałem ją, żeby nauczyła was dobrych manier, a ona była taka miła, że została z wami, dopóki nie znajdę nowej gosposi. - Mamy nową gosposię? - W oczach Małego Jacka pojawił się strach. http://www.bed-breakfast.pl piersi albo podrzuca wysoko w powietrze i mówi, jak bardzo za nią tęsknił. Marzenia. Gdy rodzice mieszkają na drugim końcu świata, dziecku pozostają tylko marzenia. W tej chwili przydreptał Patryk, objął ojca za kolana i piszczał: tato, tato. Wzruszona tą sceną Malinda podeszła i wzięła małego na ręce. - Jeszcze jeden pan chce się przywitać - powiedziała ze śmiechem. Jack postawił chłopców na ziemi i otworzył ramiona. Patryk rzucił się w nie z radosnym piskiem i objął ojca za szyję. Zadowolony, odsunął się nieco i wziął twarz Jacka w swe tłuściutkie łapki.
– Z adresu na twojej walizce wiem, że mieszkamy w tym samym mieście. Obecnie nie zatrudniam żadnej opiekunki i jestem w kropce. Nie obawiaj się, to nie byłoby żadne długoterminowe zobowiązanie – dorzucił szybko. – Po prostu zyskałbym trochę czasu, by... no, przeorganizować moje życie, a ty mogłabyś zastanowić się nad swoją przyszłością i poczynić plany. Za mniej Sprawdź Wzięła więc głęboki oddech, żeby się uspokoić. – Dobrze, kochanie. Powiedz mi, co się stało – poprosiła. – To raczej ty mi powiedz. – Zbliżył się do niej chwiejnym krokiem. – Może porozmawiamy o tej książce, Kate? Jaki ma tytuł? ,,Martwy kontekst’’? – Kontakt – poprawiła go. – Chodzi ci o książkę Luke’a? Nic nie rozumiem. – Jasne. – Skrzywił się. – A skąd masz autograf? Serce zaczęło łomotać jej w piersi. Nie chciała poruszać tego tematu, zwłaszcza teraz, kiedy Richard znajdował się w takim stanie. – Mówiłam ci już przecież, że... – Gówno! – wrzasnął. – Specjalnie pojechałaś do Nowego Orleanu, żeby spotkać się z nim za moimi plecami. – Zachwiał się i przesunął jeszcze bardziej w jej stronę. – Po co to zrobiłaś?! Musiałaś wyciągnąć