do jego gabinetu zapukała Flic, żeby zapytać, czy nie wybrałby się z nią i z Kahlim na krótką przechadzkę po wrzosowisku. - Jasne. - Odsunął zaległą korespondencję i zerknął na zegarek. - Mamy letni czas, pamiętasz? Dłużej jest widno. - Kto jeszcze idzie? - Nikt - odrzekła już w progu. - Mama drzemie przy kominku, Imo siedzi u siebie, Chloe też ma jakieś ciche zajęcie. - Sylwia już wcześniej poszła do domu. - Więc jesteśmy tylko my, jeśli nie masz nic przeciwko temu. - Nic a nic. Sprawy rzeczywiście idą coraz lepiej, przyznał w duchu, wkładając sznurowane buty i zieloną impregnowaną kurtkę, którą Karolina kazała mu kupić dwa tygodnie temu. Wcześniej padła propozycja, by tego samego dnia wybrać się całą rodziną na cmentarz w Hampstead, co Matthew raczej nie zachwyciło. Dziewczęta chodziły regularnie na grób Richarda - niekiedy z matką albo babką, czasem same - ale aż do wczoraj nikomu nie przyszło do głowy, że on także zechciałby pójść, a sam nie uważał za stosowne tego proponować. - Oczywiście zrozumiemy, jeśli będziesz wolał zostać - http://www.dobry-komin.net.pl ojca, gdzie znajdował się podręczny księgozbiór. Większość książek dotyczyła sztuki, lecz był tam też i bedeker towarzyski, niezbędny do poprawnego adresowania listów do arystokratów, którzy czasem zasięgali rady u jej ojca. Kiedy znów wchodziła do sypialni lady Rothley, ta spojrzała na nią wyczekująco. — I co? — spytała. — Ma trzydzieści dziewięć lat — odpowiedziała Tempera — dom w Londynie i rezydencję w Somerset, należy do wszystkich najbardziej prestiżowych klubów i... — przerwała na chwilę — ma żonę i pięcioro dzieci! — Każdy żonaty mężczyzna powinien mieć piętno na czole, brodzie lub nadgarstku! — krzyknęła rozdrażniona
- Tak powiedział - potwierdziła. - Według naszych danych o ten apartament nie ubiega się nikt inny - zapewnił ją urzędnik. - Czy w takim razie mogę w nim dalej mieszkać? - dopytywała się niespokojnie. - Oczywiście - odpowiedział natychmiast. - Wiemy, że pani apartament należy do grupy podwójnie sprzedanych, ale do tego konkretnego nikt inny nie zgłaszał prawa własności. To jednak nie znaczy - ostrzegł ją - że inny potencjalny właściciel nie istnieje. - Ale dopóki nie zgłosi się do was, apartament, przynajmniej hipotetycznie, należy do mnie? Sprawdź wybuch dobrze mu zrobił. - Skoro dalej zamierzasz się oszukiwać, że Flic i Imo to grzeczne, porządne dziewczynki bez skazy, a wszystko, co się stało, jest moją winą, to nic nie poradzę... 103 - Myślę, że Zuzanna miała rację. Matthew przestał krzyczeć. Po prostu wyszedł z sypialni i ruszył na dół, nie zerknąwszy nawet na pokoje dziewczynek. - Matthew? - Sylwia stała pod drzwiami salonu. - Dobrze się czujesz? - Nie. Daleko mi do tego. Wyminął ją i pomaszerował prosto do frontowych drzwi. Otworzył je i przekroczywszy próg, cicho, bez trzaśnięcia, zamknął. A potem poszedł przed siebie.