się na ulicy. - Bez wątpienia. - Sin rozmasował kostki. Nie zastanawiał się nad tym, czy postąpił mądrze. Był zadowolony, że sprał drania. Nie bił się, odkąd opuścił Europę. - Znalazłem trzech kolejnych podejrzanych, którzy mogli widzieć Thomasa w dniu, kiedy został zamordowany. Wyjął z kieszeni listę i podał ją Batesowi. - Masz coś na Marleya? - Na razie nic - odparł Sinclair. Wicehrabia rzadko się pokazywał publicznie po wieczorze u Frantonów. - Zostaw go mnie. - Nie zamierzam wchodzić między was dwóch. - Coś jeszcze? - spytał Wally, zerkając na listę ponad ramieniem Batesa. - Próbuję zdobyć zapis głosowania w Izbie Lordów. Wiedzielibyśmy, kto wtedy przebywał w Londynie. - To by nam ułatwiło sprawę - przyznał Crispin. - Jeśli markiza zabił któryś z parów - stwierdził Bates, podając listę Szkotowi. http://www.landb.pl/media/ Gdy Amy wymawiała jego imię, w jej głosie zabrzmiało ostrzeżenie. Jeśli nadal utrzyma rozmowę w takim duchu, może powoli skruszy jej opór? Serce zabiło jej niespokojnie. Spodziewała się, że Pierce zechce kontynuować tę niebezpieczną grę, ale zaskoczył ją. Rozluźnił się, przestał wpatrywać się w nią z napięciem i uśmiechnął się lekko. - No to o co mnie chciałaś zapytać? Nagle opuściła ją odwaga. Cofnęła się, przycisnęła łokcie do siebie i opuściła głowę. Podjęła ten temat, ale teraz zaczęła mieć
- Gdy Cynfhia przyjechała z pastorem Winfhropem do Łebo, wzbudziło to wiele emocji. - Uśmiechnęła się szeroko. - Wiesz, jak to jest w małych miasteczkach. Zwykle huczą od plotek. To rodzaj rozrywki. Pierce rozluźnił się i uśmiechnął lekko. Sprawdź – Szkoda, że Georgie nie może z nami iść – jęknął J.T. Lucy poprzedniego wieczoru zadzwoniła do Roba i Patti i poprosiła ich, żeby na jeden dzień zatrzymali Georgiego w domu. Teraz objęła syna ramieniem. – Ależ ty szybko rośniesz. Stopy masz już chyba większe od moich. Rozpogodził się i poszli razem wzdłuż zachodniej krawędzi muru, za którym zaczynał się las. Wkrótce dotarli do dużej kępy jagód i przykucnęli przy nich. Słońce grzało ich w plecy. Prognoza pogody zapowiadała deszcz; powietrze było wilgotne i nieruchome. – One są jeszcze zielone – stwierdził J.T. – Nie wszystkie. Na racuchy wystarczy nam tylko kubek.