Jednocześnie serce jej drżało na myśl, że wkrótce, może już za kilka minut, książę przyjedzie z Francji i stanie koło niej. 163 Czuła, że nie może powitać go w willi. Kiedy do niej podejdzie, musi być sama, otoczona pięknem, które zawsze będzie stanowić nieodłączną część ich życia. Nie mogła uwierzyć, że zaledwie przed tygodniem sekundy dzieliły ją od śmierci i że została ocalona przed unicestwieniem, by poznać niemal nieziemskie szczęście w ramionach księcia. Przywołała najdroższe wspomnienie jego pocałunku i wydało jej się dziwne, że można doznać takiego uniesienia i... nie umrzeć. Książę zapytał wtedy, a głos dziwnie mu drżał: — Kiedy zechcesz za mnie wyjść, kochanie? Wtedy pierwszy raz od chwili, kiedy ją uratował, Tempera uświadomiła sobie, co się wokół niej dzieje. — Nie m...może pan... nie wolno... tak nie można... — wykrztusiła nieskładnie. Książę natychmiast zrozumiał, co próbowała powiedzieć, http://www.nurgia.pl Chyba że Sylwia... Nie, tego w ogóle nie będzie brał pod uwagę. Nie ma mowy. Chociaż paskudne przypuszczenie wciąż powracało, nie dając mu spokoju. Bo jeśli Sylwia zmieniła zdanie? Co wtedy? Nie brnij w to dalej. Śledztwo toczyło się sprawnie i rutynowo, a chociaż ogłoszenie wyniku miało nastąpić za miesiąc, koroner zgodził się wydać ciało zaraz po sekcji. 149 Matthew, którego czekała nowa tortura w postaci organizacji pogrzebu, postanowił poruszyć tę kwestię na naradzie rodzinnej.
Jodie rozejrzała się w niedowierzaniu po zimnym, podziemnym pomieszczeniu. - Tutaj jest coś cennego? Lorenzo potrząsnął głową. - Nie tu. Chodźmy. - Poprowadził ją do małych drzwi, które otwierały się na kolejne schody. - Wiodą do głównego salonu - wyjaśnił. - Do apartamentu Cateriny? - zapytała Jodie niespokojnie. - Caterina zajmuje apartament babki, przylegający do salonu, dlatego używam właśnie tych, a nie głównych schodów. Osiągnęli szczyt schodów i następne drzwi. Sprawdź przeżył coś w rodzaju załamania nerwowego. Zaraz, jak określa się kogoś, z kim nie ma żadnego kontaktu? Katatonik? Chyba coś w tym stylu. Shey weszła ponownie na pokład i zbliżyła się do księcia. - Dobrze się czujesz? Przez całą drogę byłeś jakiś dziwny. - Sam nie wiem - odpowiedział wolno. - Nie wiesz, czy zachowujesz się dziwnie, czy nie wiesz, jak się czujesz? Nadal nic nie mówił, tylko wpatrywał się w nią uporczywie. - Zadzwonię po pomoc - zdecydowała Shey. Chyba rzeczywiście coś z nim nie tak. Czy za doprowadzenie księcia do takiego stanu grozi więzienie?