ponieważ tutejszy personel naprawdę kocha dzieci. Poza tym nigdzie indziej nie ma tak, żeby jedna opiekunka zajmowała się tylko dwójką dzieci. To naprawdę wyjątkowe warunki. - To nie to samo, co wychowywać się w rodzinnym domu - powtórzył Nikos. R S - To ty jesteś dla Danny'ego obcy, a nie opiekunki ze żłobka - stwierdziła Carrie. - Mimo że ty jesteś z nim spokrewniony, a one nie. - To akurat wkrótce się zmieni. Ton jego głosu zaniepokoił Carrie. Dopiero teraz zastanowiła się, czemu właściwie uznała żłobek za miejsce, w którym Danny będzie bezpieczny. Przecież nie miała pojęcia, co tam się dzieje, kiedy ona jest w pracy. Ale zaraz przestała roztrząsać ten problem, bo Danny rozpłakał się jeszcze głośniej i całą uwagę trzeba było skupić na jego problemach. Gdyby w końcu się okazało, że to nie ząbkowanie, tylko poważna http://www.robmyswoje.org.pl - Tylko dlatego, że gdybym znów zachorował, to na nic bym się nie przydał - ani tobie, ani innym. Oczy zapiekły ją od wstrzymywanych łez, ale postanowiła się nie dać: cholera, skoro on może, to i ja... Poszła po tabletkę. Dziesięcioletni Jack znał zbyt wiele nazw przeróżnych medykamentów, był też dwa razy dojrzalszy niż niektórzy dwa razy starsi od niego, a teraz ją jeszcze za-wstydził. - Powiesz Gilly? - zapytał, kiedy wróciła. - Sama nie wiem. A ty jak sądzisz? - To zależy od ciebie. Myślę... - Co, kochany? - Może lepiej, żeby nic nie wiedziała.
Sprawdź Asha jakby ktoś dźgnął prosto w serce. Wróciły bolesne wspomnienia, które starał się dzielnie od wielu dni tłumić. Przed oczami stanęła mu Maggie, taka, jaką zobaczył po raz pierwszy: zapłakana, z Laurą na ręku, tłumacząca mu drżącym głosem, że bardzo by chciała, ale nie może zatrzymać małej. Ta dziewczyna zasługuje na więcej, niż ja mogę jej ofiarować. Ash pokręcił głową. - Maggie nie może. - Dlaczego? Przecież ma kompletnego hopla na punkcie Laury. Znowu zobaczył Maggie, jak kołysze w ramionach